بدون عنوان

وقتی کوچیکیم و دنیا رو با چشمهامون نگاه میکنم به نظرمون دنیا چه بزرگه ولی وقتی بزرگ میشیم  دیگه دنیا اون بزرگی رو نداره همش به خاطر اینه که هر چی بزرگتر میشیم  عمق نگاهامون عمیق تر میشه و بینش ما وسعیتر و قلبمون جای کینه ها رو پر میکنه  پس بیایم از همین کودکی به بچه هامون بیاموزیم که به تمام انسانها احترام بزاره وهمیشه حس نیکوکاری رو در کودکانمان تقویت کنیم تا هیچگاه دچار حقارت و انتقام جویی نشن همه چیز بستگی به این داره که من وشما والدین عریز جطور به کودکانمون زندگی کردن رو بیاموزیم تا کودکانی صلح طلب به جامعه تحویل بدیم البته به نفع ما هم هست چون احترام گذاشتن به ما رو هم یاد مگیره